SANAT ŞİİRİ NİN DÜZYAZIYA ÇEVRİLMİŞİ
Yalnız senin gezdiğin bahçede çiçek açmaz, bizim diyarımız da bin bir baharı saklar! Sen istersen bizi kolumuzdan tutarak çek, dağda gezen ayaklar düz caddede incinir.
Sen kubbesinde ince bir mozaik arar da kırk asırlık mabedin içini gezersin, bir sülüs yazı görsek duvarda bizi sarar. Bir parça yeşil çini bize heyecan verir.
Sen çiçekli bir sahnede bir beyaz kelebeğin raksına dalarken için derinden titrer, dağ gibi zeybeğin toprağa diz vuruşu bizim de kalbimizi yerinden kımıldatır.
Fırtınayı andıran orkestra senin sinirlerine ürperiş getirir, ıstırap çekenlerin acıklı nefesleri bizde en hazin musiki yerine geçer.
Sen anlayan bir gözle yabancı bir şehirde bir kadın heykelini uzun uzun süzersin, biz bir köylünün kıvrılmayan belini görünce ruhumuzun en büyük zevkini duyarız.
Yazılmamış bir destan gibi karşımızda dururken anadolumuz başka sanat bilmeyiz. Arkadaş biz bu yolda türküler tuttururken sana uğurlar olsun ... Yolumuz ayrılıyor !
Yorumlar
Yorum Gönder